دانلودمقاله بستکبال
تاریخچه کامل بسکتبال
بسکتبال
بَسکِتبال یک ورزش گروهی و با کمک یک توپ است. در این بازی هر تیم ۵ بازیکن در زمین دارد و هدف بازی انداختن توپ در سبد حریف است. امتیاز هر گل (پرتاب موفق در حلقه حریف) به نسبت موقعیت بازیکنی که اقدام به شوت کرده است متفاوت است. اگر بازیکن خارج خط سه امتیازی باشد، گل سه امتیاز و اگر داخل آن باشد دو امتیاز دارد. هر پرتاب آزاد (پنالتی) یک امتیاز دارد. توپ این ورزش بزرگ ترین توپ بازی های دسته جمعی است
ابداع
ورزش بسکتبال در سال ۱۸۹۱ توسط آموزگاری به نام دکتر جمیز ناسمیت ابداع و در ورزشگاه اسپرینگ فیلد ماساچوست به نمایش درآمد. در آن زمان به جای حلقه های گل از سبدهای مخصوص که به شکل زنبیل بودند استفاده می شد که توپ پس از گل شدن در درون آنها قرار می گرفت که پس از هر بار گل شدن توپ را به وسیله نردبان از درون سبد بیرون می آوردند و به وسیله بین طرفین در جریان بازی قرار می دادند. هدف اصلی از ابداع چنین ورزشی ایجاد فعالیت در محیط سربسته ای در فصل زمستان بود تا ورزشکاران بتوانند در این فصل نیز فعالیت داشته و با ورزش فرم بدنی و وضعیت جسمانی خود را در حد مطلوب حفظ نمایند.
قوانین ابتدایی
به همین جهت تعداد بازیکنان نامحدود بود و هر دفعه می توانستند از هر تعداد دلخواه برای بازی استفاده نمایند که کم کم قوانینی برای انجام بازی و سایر قسمت ها وضع نمودند به طوری که تعداد بازیکنان هر طرف ۹ نفر تعیین گردید وسپس به ۷ نفر تقلیل یافت و بالاخره این تعداد به ۵ نفر تثبیت یافته است. هر بازیکن می توانست در موقع وقوع خط به جای کلیه بازیکنان تیم خود پرتاب آزاد را انجام دهد. هر تیم می توانست از شروع تا پایان بازی توپ را در زمین خود به طور دلخواه نگهداری نماید. هر دفعه که توپ گل می شد بازی یا بین طرفین یا (جامپ بال) از وسط زمین ادامه می یافت. بازیکنان بلند قد می توانستند در نزدیک سبد قرار گیرند و توپ را به آرامی در سبد جای دهند (قانون سه ثانیه وجود نداشت). در آن ایام سعی شد توجه رؤسای مدارس و گردانندگان سازمان های ورزشی را به آموزش بسکتبال جلب نمایند. با این وجود و این همه تلاش مداوم و پیگیر تعلیم بسکتبال برای مربیان حالت جنبی داشت و اساساً فعالیت آن ها در ورزش های رقابت آمیز دیگری مانند فوتبال امریکایی متمرکز بود
پیشرفت بسکتبال بعد از جنگ جهانی اول
بعد از جنگ جهانی اول بسکتبال ورزش رقابت آمیز و بزرگی شد. و به مرور مربیان بسکتبال وضعیت ثابتی پیدا کردند و فعالیتشان مؤثر واقع شد و این ورزش شناخته گردید و به اروپا نیز کشیده شد در سال ۱۹۲۴ نخستین مسابقات جهانی بین تیم های بسکتبال فرانسه، ایتالیا، انگلستان و امریکا در پاریس برگزار گردید و از سال ۱۹۳۲ فدراسیون آماتوری بسکتبال در ژنو با نمایندگی چند کشور تشکیل شد و در مسابقات المپیک ۱۹۳۶ برلین برای نخستین بار ۲۳ کشور در مسابقات رسمی بسکتبال شرکت نمودند و امریکا قهرمان المپیک گردید.
بسکتبال امروزی
امروز با این که ورزش بسکتبال یکی از سریعترین و پرطرفدارترین ورزش های جهان است و بعضی از اصول آن نیز تغییر یافته ولی هنوز اصول اساسی آن مانند زمان دکتر نایسمیت که در سبدهای هلو انجام می گرفت به قوه خود باقی است.
قوانین بسکتبال
قوانین بازی
بسکتبال در چهار دوره ۱۰ دقیقه ای (بین المللی) یا ۱۲ دقیقه ای (اِن.بی.اِی) انجام می شود. زمان استراحت بین پریود اول و دوم و بین پریود سوم و چهارم ۲ دقیقه و بین پریود دوم یا سوم (بین دو نیمه) ۱۰ دقیقه است. وقت اضافه در بسکتبال ۵ دقیقه است. پس از استراحت بین دو نیمه زمین حمله و دفاع دو تیم عوض می شود. زمان های گفته شده زمان واقعی بازی است. یعنی زمانی که توپ در جریان نیست وقت بازی متوقف می شود. مثلاً زمانی که خطایی که رخ داده است یا هنگام پرتاب آزاد زمان متوقف می شود. به همین دلیل زمان انجام یک بازی کامل بیشتر از مجموع عددی زمان های بالا است و معمولاً حدود دو ساعت طول می کشد.
در بسکتبال تساوی وجود ندارد و آن قدر وقت اضافه به بازی داده می شود تا یکی از دو تیم برنده شود. زمان استراحت بین وقت های اضافه ۱ دقیقه است.
تیم و لباس
در بسکتبال هر تیم پنج بازیکن در زمین دارد و می تواند حداکثر هفت بازیکن ذخیره نیز داشته باشد. تیم ها مربی ای دارند که بر استراتژی های تیم نظارت می کند. ممکن است تیمی کمک مربی، مدیر، آمارگیر، دکتر و بدن ساز نیز داشته باشد. لباس بازی برای زنان و مردان بلوز بی آستین و شلوارک است و نام تیم در جلوی بلوز و شمارهٔ بازیکن در پشت و جلوی آن نوشته شده است. در بازی های بین المللی شماره های بازیکنان از ۴ تا ۱۵ است. بازیکنان بسکتبال معمولاً از کفش های ساقدار استفاده می کنند که از مچ پا حفاظت بیشتری می کند.
لیگ ها و مسابقات
حرفه ای ترین لیگ بسکتبال دنیا را NBA می نامند این لیگ بین تیمهای باشگاه های حرفه ای قاره امریکای شمالی (ایالات متحده امریکا و کانادا) است. راحت ترین لباس برای بسکتبال تی شرت یا بلوز رکابی و شورت ورزشی می باشد.همچنین داشتن یک دست لباس گرمکن توصیه می شود.کفش مناسب بسکتبال هم معمولا کفش های ساقدار است که از قوزک پا محافظت می کند.
مسابقات لیگ حرفه ای ان بی اِی
این لیگ مسابقات به صورت دو دسته در کنفرانس شرق و غرب برگزار می شود که در پایان قهرمان این دو کنفرانس نیز به مصاف هم می روند. علاوه بر این مسابقات ، هر ساله مسابقه ای تحت عنوان بازی ALL STARS انجام می شود که در آن ستاره های کنفرانس شرق و غرب با یک بازی نمایشی به مصاف هم می روند. مسابقه ALL STARS شامل مسابقه slam dunk شوت ۳ امتیازی و ... می باشد که طرفداران بسیار زیادی دارد
بسکتبال نمایشی امریکا AND ۱
در امریکا گروهی از بسکتبالیست ها که اغلب در بسکتبال رسمی امریکا شهرت چندانی نیز ندارند (به جز تعداد بسیار محدودی از آنها) تحت عنوان and ۱ فعالیت می کنند. گروه AND ۱ با انجام بازی های نمایشی و بسیار حرفه ای و برگزاری مسابقاتی با جذابیت بسیار بالا هواداران بسیار زیادی را به سمت خود جلب کرده اند. لازم به ذکر است که در این بازی ها برای زیبایی بیشتر بازی انجام نشدن دقیق برخی از تخلف ها رعایت نمی شود. این بازی ها در غالب خیابانی (street BALL) و سالنی برگزار می شود ولی هیچ یک از آنها جنبهٔ رسمی ندارد.
بسکتبال خیابانی
بسکتبال خیابانی به آن گونه از بسکتبال که در زمین های سرباز بازی می شود اطلاق می گردد. قوانین آن، قوانین بسکتبال عادی است با تغییرات جزئی ای که به نسبت محل بازی متفاوت است.
بسکتبال در ایران
بسکتبال توسط فریدون شریف زاده به ایرانیان شناسانده شد و برای نخستین بار ایران در سال ۱۹۴۸ توانست در مسابقات المپیک لندن شرکت نمایند.
قوانین ورزش بسکتبال
قوانین زمانی
بسکتبال در چهار دوره ۱۰ دقیقهای ( بینالمللی) یا ۱۲ دقیقهای (اِن.بی.اِی) انجام میشود. زمان استراحت بین دوره اول و دوم و بین دوره سوم و چهارم ۲ دقیقه و بین دوره دوم و سوم (بین دو نیمه) ۱۰ دقیقهاست. وقت اضافه در بسکتبال ۵ دقیقه میباشد. پس از استراحت بین دو نیمه زمین حمله و دفاع دو تیم عوض میشود. اصطلاحاً به زمین حریف، زمین حمله و به زمین خودی زمین دفاع گفته میشود. زمانهای گفته شده زمان واقعی بازی است. یعنی زمانی که توپ در جریان نیست وقت بازی متوقف میشود. مثلاً زمانی که خطایی رخ دادهاست یا هنگام پرتاب آزاد زمان متوقف میشود. به همین دلیل زمان انجام یک بازی کامل بیشتر از مجموع عددی زمانهای بالا است و معمولاً حدود دو ساعت طول میکشد.
قانون دبل (Double)
1. دریبل کردن از زمانی شروع میشود که بازیکن کنترل توپ را دراختیار گرفته و با انداختن و زدن آن در تماس با زمین دوباره آن را قبل از اینکه به بازیکن دیگری برخورد کند لمس نماید. زمانی دریبل خاتمه میپذیرد که با دست آن را گرفته و یا اجازه دهد توپ در دست یا دستها استراحت نماید. زمانیکه توپ با دست دریبل کننده در تماس نیست، تعداد گامهای برداشته محدود نخواهد بود. بازیکن مجاز نیست پس از خاتمه دریبل، برای بار دوم اقدام به دریبل نماید. درصورتیکه این عمل را انجام دهد مرتکب تخلف «دبل» شدهاست.
2. اگر هنگام دریبل کردن از هر دو دست استفاده شود نیز خطای دبل محسوب میشود
3. هنگام دریبل کردن میتوان با دست تمام نقاط توپ را لمس کرد مگر اینکه دست را به ناحیه ی زیرین توپ برده در این صورت نیز خطای دبل مرتکب شده
4.توپ در هنگام دریبل تنها تا ارتفاع قد شخص میتواند بالا بیاید و اگر از قد بالاتر باشد خطا دبل انجام شده است .
قانون رانینگ: (تراولینگ)
بازیکنی که توپ را دراختیار دارد میتواند یک پای خود را به هر سمتی که میخواهد، یک یا چند مرتبه حرکت دهد. درصورتیکه پای دیگرش که آن را پای «پیوت» مینامند ثابت باشد. رانینگ حرکتی است که بازیکن صاحب توپ در داخل زمین یک یا دو پای خود را بدون توجه به محدودیت فوق حرکت دهد یا گامهای او با دریبلهای بازیکن تناسب نداشته باشد.
خطاهای حرکت رانینگ
دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام
برداشتن گام اضافه در سه گام، لی آپ و پاور موو ( Power move )
برداشتن گام ریز در سه گام بطوری که قابل تشخیص نباشد
کشیده شدن پا روی زمین برای فاصلهٔ بیش از ۵ سانتی متر در هر حرکت
پرش با توپ و برگشت به زمین بدون رها کردن آن . برای مثال بازیکنی که به قصد شوت، پرش جفت میکند اگر به زمین برسد و هنوز توپ را رها نکرده باشد، رانینگ کرده .
اگر بازیکن در اوت، هنگام پرتاب اوت با توپ حرکت کند .
قانون سه ثانیه
زمانی که تیمی کنترل توپ را در زمین حمله موقعی که ساعت در جریان باشد، دراختیار دارد، هیچ یک از نفرات آن تیم نمیتواند مدت سه ثانیه در منطقهٔ ذوزنقهٔ حریف یا روی خطوط ذوزنقهٔ حریف بماند (بایستد).
قانون ۲۴ ثانیه
اگر تیمی مالک توپ شده باشد. باید در عرض ۲۴ ثانیه توپ را وارد حلقه حریف بکند یا به طرف حلقه تیم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ باید حتماً به حلقه بخورد تا ۲۴ ثانیه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد ۲۴ ثانیه ادامه می یابد و اگر توپ توسط تیم مقابل اوت شود باز هم ۲۴ ثانیه ادامه می یابد. ۲۴ ثانیه موقعی صفر میشود که ۱- خطا صورت بگیرد ۲- بازیکن تیم مقابل با پا توپ را به اوت بیاندازد. اگر دستگاه ۲۴ ثانیه بوق بزند و توپ از دست بازیکن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول می باشد. اگر در هوا با دست بازیکنی لمس شود و گل شود گل مردود میباشد . البته این قانون کمی تغییر یافته و در صورتی که از ۲۴ ثانیه، هنوز بیش از چهارده ثانیه مانده باشد، دوباره ۲۴ ثانیه ریست میشود ولی اگر کمتر از چهارده ثانیه یا خود چهارده ثانیه مانده باشد، زمان به چهارده ثانیه ریست میشود.
قانون هشت ثانیه
زمانیکه یک تیم توپ را در زمین خودی تحت کنترل میگیرد، باید در عرض ۸ ثانیه توپ را به زمین حمله بفرستد. تخطی از این قانون، تخلف «هشت ثانیه» نامیده میشود و داور توپ را در اختیار تیم مقابل قرار خواهد داد.
قانون ۵ ثانیه
۱-بطور کلی هیچ یک از بازیکنان تیم نمیتوانند توپ را بیش از ۵ ثانیه نزد خود نگه دارند.( در زمان دریبل این شمارش انجام نمیگیرد ) ۲- هر زمانی که بازی با پرتاب توپ از بیرون زمین بخواهد شروع شود بازیکن ۵ ثانیه زمان برای شروع در اختیار دارد. ۳- برای پرتاب هر پنالتی، بازیکن ۵ ثانیه زمان دارد.
قانون نیمه (برگشت توپ به زمین دفاعی)
زمانی که یک بازیکن در زمین حریف (زمین حمله) مالکیت توپ را در اختیار میگیرد، نباید توپ را به زمین دفاعی (زمین خودی) برگرداند. چه با پاس به یاران خود چه با دریبل کردن خودش آن را به زمین خودی برگرداند. این کار یک تخلف است و توپ دراختیار تیم مقابل قرار خواهد گرفت.
تذکری در این رابطه: درهنگامی که فرد حامل توپ به زمین حریف وارد شد حتی اگر پای او یا توپ زیر دستش وارد زمین خودی شود خطای نیمه (half) صورت گرفتهاست. البته نکته بالا [پای او یا توپ زیر دستش وارد اوت (Out) شود] در مورد وارد شدن توپ به اوت (Out) نیز صدق میکند.
آشنایی با ورزش بسکتبال
بسکتبال ورزشی است که در آن دو تیم شش نفره با هم رقابت می کنند و همه آن ها موظف هستند که توپ را فقط با دست خود لمس کنند . در این ورزش دوازده بازیکن (که هر تیم شش بازیکن دارد) و ۲ داور که یکی به عنوان داور اول و دیگری داور دوم است تشکیل این بازی را می دهند . همچنین یک توپ و دو سبد که هر سبد سهم یک تیم است و به عنوان دروازه آن ها به حساب می آید .
تاریخچه بسکتبال
زادگاه بازی بسکتبال آمریکاست . این بازی در اوایل پاییز سال ۱۸۹۱ میلادی توسط شخصی به نام جیمز نای اسمیت پایه ریزی و ابداع شد . اما ، از قرن ها پیش در میان ساکنان نقاط مختلف قاره آمریکا ، به ویژه آمریکای مرکزی و جنوبی انواعی از بازی و مسابقه رایج بوده که کم و بیش به بسکتبال شباهت داشته است .
سابقه تاریخی
در کشور آرژانتین ، نوعی بازی سنتی و قدیمی در میان گله دار ها متداول است که آن را (پاتو) (pato ) می نامند . در این بازی ، دو تیم سوار بر اسب در میدانی وسیع به تاخت و تاز می پردازند و هر تیم کوشش می کند توپی را که شش حلقه (مانند دستگیره) بر بدنه آن هست ، با پرتاب کردن و پاس دادن به یاران خودی ، به آن سوی میدان برساند و از حلقه و توری سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی نصب شده ، عبور دهد . این بازی تا حدی شبیه بسکتبال است اما شباهت بازی پوک تاپوک با ورزش بسکتبال بیش از پیش است . پوک تاپوک ، در میان اقوام متمدن قاره آمریکای جنوبی و مرکزی رواج بسیار داشت به ویژه اقوام مایا و تولتک (در ناحیه مکزیک کنونی) این بازی را کهن با توپ و حلقه های ثابت در میدانی وسیع انجام می شد ، با علاقه و هیجان زیادی برگزار می کردند .
تولد ورزشی به نام بسکتبال
جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که با ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آن کشور را گرفت .
در سال ۱۸۹۱ یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس می داد ، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال ، هاکی و بیسبال ، در فصل بهار و تابستان حفظ کند .
دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشته های موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید :
توپ در آن نقش داشته باشد .
به صورت گروهی به اجرا در آید .
اصل رقابت در آن رعایت شود .
و بر مهارت استوار باشد .
هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد .
حاصل این افکار و اندیشه ها ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه پس از سپری شدن نزدیک به یک قرن و اندی از اختراع آن ، از پر طرفدارترین و هیجان انگیزترین رشته های ورزش بین المللی است .
دکتر نای اسمیت در شروع کار دو سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به درون سبد بیندازند . در این حال ، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بربایند و تصاحب کند.
نخستین مسابقه ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم ۹ نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از بازیکنان به نام "ویلیام چیلس" به سبد انداخت . بعدها شخصی به نام "فرانک ماهان" با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت ( basket ) و توپ را بال (ball ) می گویند ، این ورزش را بسکتبال نامید . دکتر نای اسمیت ، برای آنکه بازی بسکتبال خشن نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد . بعضی از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :
بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .
بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .
هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشتند می توانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند .
بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند .
در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می افتاد باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون بیاورد .
در سال ۱۸۹۲ شخصی به نام "لئو آلن" سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به همین دلیل به زودی پاره و فرسوده می شد ، از سیم بافت تا استحکام بیشتری داشته باشد .
دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه ها یافت .دکتر نای اسمیت هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخه هایی از آن را به هر دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود ارسال داشت . این مقررات در سال ۱۸۹۲ میلادی به صورت کتابچه ای برای استفاده عموم منتشر شد .
کشور کانادا نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت .
دیگر کشور ها هم بتدریج و در سال های بعد پذیرای این ورزش جدید شدند :
فرانسه در سال ۱۸۹۳ ، چین و هندوستان در سال ۱۸۹۴ ، انگلستان در سال ۱۸۹۴ ژاپن در سال ۱۹۰۰ و .. .
نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال ۱۸۹۶ بین دو تیم از دو دانشگاه شیکاگو و آیوا برگزار شد . نتیجه این بازی تاریخی ۱۵ بر ۱۲ به سود تیم دانشگاه شیکاگو بود .
در سال ۱۹۳۰ دکتر نای اسمیت کتابی درباره خواص بسکتبال تالیف کرد تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه بسیار پر تحرک است اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن ( قلب و کلیه ) نخواهد شد .
بسکتبال در ایران
دایره المعارف بریتانیا ، سال ورود بسکتبال به کشور ما ایران را ۱۹۰۱ میلادی برابر با ۱۲۸۰ ه.ش نوشته است اما آنچه مسلم است اینکه اولین نشانه های ورود بسکتبال به ایران در سال های ۱۳۱۰ و ۱۳۱۱ دیده شده که آن هم توسط کارکنان سفارتخانه های خارجی در ایران بوده است .
در سال ۱۳۱۴ ، یک مربی ورزش به نام "فریدون شریف زاده" ورزش بسکتبال را به دانش آموزان دبیرستان البرز (کالج البرز) تهران معرفی و پایه گذاری کرد و کم کم دیگر مربیان ورزش به گسترش و آموزش این ورزش پرداختند .
در سال ۱۳۲۴ ، فدراسیون بسکتبال ایران تشکیل شد و نخستین حضور بسکتبال ایران در میدان های بین المللی ، در بازی های المپیک لندن (۱۹۴۸) بود .
از میان بهترین بازیکنان تاریخ بسکتبال ایران در ان زمان می توان این نام ها را بر شمرد :
کامبیز مخبری ، حسین سرودی ، مسعود ماهتابانی ، نادر کاشانی ، سروش نگهبان ، امیر ایلیاوی ، مجید توفیق و مظفر بنی هاشم
انواع خطاها در ورزش بسکتبال
در طی بازی بازیکنان حق گرفتن یکدیگر و یا هل دادن، حمله کردن و یا دویدن با توپ را ندارند و نمیتوانند جلوی بازیکن تیم حریف را با دست، شانه، سر و یا زانو بگیرند. در صورت انجام خطا داور توپ را به تیم حریف داده و بازی از همان نقطه خطا یا بیرون زمین پیگیری میشود.
اگر توپ دست یکی از تیمها باشد و در هنگام حرکت آن را از بالای سر حریف رد کند به شکلی که دستش در زیر توپ قرار گیرد خطا است و داور توپ را به تیم مقابل داده و بازی را از نزدیکترین نقطه به اوت (Out) شروع میکند.
اگر در هنگام بازی، زمانی که یکی از بازیکنان تیم مقابل در حال پرتاب توپ است دست یکی از بازیکنان به توپ بخورد خطا صورت گرفته است .اگر فرد پرتاب کنندهٔ توپ در موقعیت پرتابهای ۲ امتیازی باشد داور ۲ پرتاپ پنالتی را حکم میدهد و اگر در موقعیت پرتاپ ۳ امتیازی باشد ۳ پرتاب پنالتی حکم داده میشود. البته در این میان باید به یک مورد نیز اشاره کرد که اگر هنگام پرتاب، توپ فردی که روی آن خطا شده وارد حلقه شود، اگر در موقعیت پرتاب دو امتیاز و یا سه امتیاز باشد داور ۱ پرتاب پنالتی را حکم میدهد.
اگر توپ در زمین حریف و در موقعیت ذوزنقه در دست ما باشد وآن را به سوی تخته پرتاب کردیم و توپ به درون حلقه نرود و بدون آنکه به زمین بخورد دوباره به دست ما برسد اگر پرتاب کنیم خطا است وباید از محیط ذوزنقه خارج شویم بعد پرتاب کنیم.
اگر توپ در دست حریف باشد و آن را به پشت خود ببرد ویکی از هم تیمیمان توپ را درآن حالت از او بگیرد خطا صورت پذیرفتهاست.
نحوه پاس دادن
اگر فاصله ما با هم تیمیمان زیاد بود اول از همه باید توپ را با دو دست از دو سمت راست و چپ بگیریم به طوری که دو شصت انگشتان ما به سمت خود باشد و توپ را به دو سوم خود یا یک سوم هم تیمییمان پرتاب میکنیم. طوری که توپ نهایتاً به دست هم تیمیمان برسد. اگر فاصله ما با یار خودی کم بود و حریف در جلوی ما ایستاده بود میتوانیم توپ را از زیر دست حریف به یارمان بدهیم و اگر حریف به سمت ما هجوم بیاورد میتوانیم توپ را از یک سمت به پشت خود برده و از سمت دیگر به جلوی خود آورده و به یارمان بدهیم.
نکته : میتوانیم در خارج از زمین هم به هم تیمیمان پاس بدهیم تا پاس را او که زیر فشار پرس نیست انجام دهد این حرکت معمولاً در زمان پرس شدید بسیار کارساز خواهد بود
تکنیکِ پرشِ ارتفاع
به دست آوردنِ روش مناسب تا آن جا که به پرش ارتفاع مربوط میشود از اهمیت زیادی برخوردار است. در این جا مواردی هست که شما را بهتر راهنمایی میکند.
Javier Sotomayor برای پرش ارتفاع دارای رکورد جهانی در 8 فوت و 0.46 اینچ است. البته این کار به استعداد خاصی همراه با تمرین اختصاصی نیاز دارد که به بهترین در جهان تبدیل گردد. اما چیزی شبیه به این بدون تسلط بر روش مناسب دست یافتنی نیست.
روش مناسب برای پرشِ ارتفاع
فاز # 1
فاز اولِ روش، مهمترین جنبهی پرشِ ارتفاع است. اگر این بخش در هم و بر هم باشد، کل پرش صدای فش فش خواهد داد. بنا بر این، ما ابتدا "روی کرد" را روش بندی خواهیم کرد . دویدنِ صاف و درست، انتقال، و سپس منحنی، سه عامل اصلی در روی کرد است. این مهم است که در حال دویدن، سرعت و شتاب داشته باشیم. این باعث میشود که پرش به خوبی انجام گیرد. آخرین مرحله، منحنی، است که در آن سرعت و شتاب ساخته شده باید یک سقوط خوب تفسیر گردد. علاقهی شدید به چیزی از درون، آهنگ هر مرحله تغییر میکند و در هر مرحله سریعتر میشود.
فاز # 2
حالا نوبت به سقوط کردن میرسد. در این جا، دویدن در حالی که در حال اجرا است به مقداری اندک فرصت کاهش مرکز جرم را میدهد. آخرین مرحله میتواند صدای بلندِ بنگ دهد در صورتی که به طور مناسبی انجام شود. قرار دادن پا به طور مناسبی توسط این منحنی تسهیل میشود. زمان در حال حاضر مناسب برای بلند شدن به صورت عمودی است، که آخرین مرحله هم میباشد. عضلاتِ جلوییِ بدون چربی و عقبیِ بدون چربی اجازه میدهد تا یک نیروی چرخشی تولید شود، که در نهایت در نقل و انتقالِ روی نوار کمک میکند. سقوط هم چنین شامل مسدود کردن هم هست. مسدود کردن به معنی توقف ناگهانی بخشی از بدن است، که به بخش دیگر کمک میکند که سرعتِ بیشتری داشته باشد. دست و پای آزاد برای عملِ مسدود کردن استفاده میشود، و قدرت بیشتر به شما میدهد که آنها را مسدود کنید، و سقوط شما در شرایطِ بهتری خواهد بود. در بخشِ سقوط کردن نیاز است که شما پای آزاد خود را تا آن جا که ممکن است به بالا حرکت دهید.
پرواز
در طولِ فرآیندِ سقوط کردن ، سر باید در جهت استانداردِ دور باشد. هنگامی که شما به سمت هوا میپرید، باسن شما در نزدیکی نوار میباشد، سر به طور مستقیم و در جهت رو به عقب است. این به شما اجازه میدهد که باسنِ شما از بالای نوار بالا بیاید. سر پس از آن نیاز به این دارد که به سمت قفسهی سینه برگردانده شود. در نهایت شما می توانید با قسمت فوقانی پشت خود به زمین بیایید.
تمرینهای ورزش
یکی از چیزهایِ ابتدایی که یک ورزشکار مشتاق لازم است در تمریِن پرشِ ارتفاع خود بگنجاند، دویدنِ ساده است. حالتِ مطبوع برای هر ورزشکار اجتناب ناپذیر است. این یک پیاده روی ساده نیست که بدن خود را به روی زمین قرار دهید و حرکتی بدونِ قطب و بدون هیچ نیروی جلو داشته باشید. تمریناتِ انعطاف پذیریِ پشت یکی دیگر از تمرینات اجباری برای پرش کنندگان است. علاوه براین بازی بسکتبال برای پریدن به صورت عمودی کمک خواهد کرد. علاوه بر این دویدنِ منحنی شکل و حرکاتِ پرشی در بسکتبال، بسیار برای پرشِ ارتفاع مفید خواهد بود. بیشتر از همهی اینها تمریناتِ بدون وقفه است که به شما کمک خواهد کرد که در این ورزش بهتر شوید و پیش رفت کنید.
واقعیتهایی دربارهی بسکتبال
بسکتبال، یکی از ورزشهای محبوب در آمریکای شمالی، عکس العملها را سریعتر میسازد و باعث ایجاد روح تیمی میشود. در زیر واقعیتهای جالبی دربارهی بسکتبال به فهرست درآمدهاند.
واقعیتی دربارهی توپهای مورد استفاده در بازی بسکتبال
واقعیت عینی
رکورد 262 امتیازی مایکل جردن در بازی بازیکنان سرشناس در سال 2012 به وسیلهی کوب برایانت (با 271 امتیاز) شکسته شد.
منشأ بسکتبال به عقب بر میگردد و میتوان آن را تا سال 1891 دنبال کرد. دکتر جیمز نای اسمیت این ورزش را بنیان گذاری نمود. بسکتبال در نتیجهی تلاشهای وی پدید آمد تا جای خود را عموماً به عنوان فعالیتی تفریحی در محیطی سر پوشیده برای کودکان باز نماید. از این رو، دکتر نای اسمیت بدل به اولین مربی این ورزش شد و کار خود را تا یافتن تخصص در فیزیو لوژی ورزشی دنبال نمود. اتحادیهی بسکتبال ملی (NBA) یکی از بزرگترین لیگهای بسکتبال میباشد که ایالات متحدهی آمریکا و کانادا اعضای آن میباشند.
واقعیتهای پایهای بسکتبال
در بازی بسکتبال، هدف اصلی گرفتن امتیاز با پرتاب توپ به درون سبد حریف میباشد. سبد بسکتبال در ارتفاع 10 پایی قرار میگیرد. در هر تیم 5 بازیکن قرار دارند. امتیازات با پرتاب توپ به داخل سبد به دست میآیند؛ دریبل کردن به بازی کنان این اجازه را میدهد تا به سوی سبد تیم حریف پیش روی نمایند. پاس دادن نیز یکی از مهمترین حرکتهای بسکتبال میباشد، چرا که به سرعت به بازی کنان اجازهی پوشش دادن فاصلهها را میدهد. قوانین و مقررات بسکتبال بازی کنان را از انجام هر گونه حرکت نا جوان مردانه باز میدارد.
مدت زمان کلی بازی بسکتبالی که در سطح بین المللی به انجام میرسد به چهار کوارتر 10 دقیقهای تقسیم میشود. در لیگ NBA کوارترها به مدت 12 دقیقه به طول میانجامند.
ابعاد زمین بسکتبال
زمین بسکتبال
اندازهی زمین بسکتبال در بازیهای بین المللی 28 متر در 15 متر میباشد. این ابعاد در لیگ NBA به 28.65 متر در 15.24 متر میرسد.
قطر دایرهی مرکز زمین به ترتیب برای FIBA 3.6 متر و برای NBA به 3.66 متر میرسد. ارتفاع حلقهی بسکتبال در NBA و بازیهای بین المللی به یک اندازه میباشد؛ این ارتفاع 3.05 متر میباشد. شعاع نیم دایرهی ممنوعه برای مسابقات NBA و FIBA به ترتیب 1.22 متر و 1.25 متر میباشد؛ شعاع نیم دایرهی ممنوعه از نقطهی مرکز سبد اندازه گرفته میشود. دایره بر روی زمین درست در زیر و اطراف سبد مشخص شده است.
مسافت بین خط سه امتیازی (که با دو نیم دایرهی بزرگ مشخص میشود) و سبد به ترتیب برای مسابقات NBA 7.24 متر و برای مسابقات FIBA 6.75 متر میباشد. فاصلهی بین سبد و خط سه امتیازی در گوشهی زمین کمتر میباشد؛ این فاصله برای NBA و FIBA به ترتیب 6.70 متر و 6.60 متر میباشد.
قطر دایرهی پرتاب آزاد (که نزدیک سبد است) 3.60 متر است.
پستهای بسکتبال
پستهای بسکتبالی که در زیر به صورت فهرست در آمدهاند بعد از سال 1980 نامیده شدهاند و بدین قرار میباشند:
گارد رأس
گارد پرتاب
بازی کن جلو
بازی کن دفاع
بازی کن وسط
بلند قامتترین بازیکن تیم برای پست "وسط" نگه داشته میشود. بازی کنانی که در پست "گارد پرتاب" و "گارد رأس" بازی میکنند کوتاه قامتترین بازی کنان میباشند. بقیهی بازیکنان در پست "بازی کن جلو" و بازی کن دفاع" بازی میکنند.
آیا میدانستید؟
ویلت چامبرلین تنها بازیکنی میباشد که در یک بازی NBA، 100 امتیاز به دست آورده است.
وقایعی جالب دربارهی بسکتبال
بازی بسکتبال در طول سالیان تغییرات فراوانی به خود دیده است. این تغییرات باعث غنیتر شدن بازی شده و به بهبود آن کمک کردهاند. در این جا به ذکر وقایعی جالب پیرامون بسکتبال میپردازیم که هر کس از خواندن آن لذت میبرد.
اولین بازی بسکتبال
اولین بازی بسکتبالی که به انجام رسید در بیستم ژانویهی سال 1892 اتفاق افتاد. زمینی که برای انجام این بازی مورد استفاده قرار گرفت برابر با نصف اندازهی زمینهای امروزی برای انجام مسابقات NBA بود. در تمام طول بازی تنها یک امتیاز به دست آمد. در مجموع 9 بازی کن از هر دو تیم در این بازی شرکت داشتند.
بسکتبال به شدت محبوب میشود
افراد زیادی از مناطق مختلف آمریکا به سوی آموزشگاه ورزشی YMCA هجوم آوردند تا تعلیم بسکتبال ببینند. از این رو، آموزشگاه ورزشی YMCA مکانی میباشد که بسکتبال از آن جا شروع شد. در مدت زمان کوتاهی، بسکتبال تبدیل به ورزشی محبوب در ایالات متحدهی آمریکا و کانادا شد.
بسکتبال دانشگاهی
در اولین بازی بسکتبال بین دانشگاهی، دانشکدهی کشاورزی دانشگاه مینسوتا دانشکدهی هملاین دانشگاه هملاین را شکست داد.
بسکتبال زنان
بسکتبال زنان در سال 1892 و در دانشکدهی نورت هامپتون ماساچوست شروع شد. سندا برنسون که مدرک مربیگری بسکتبال خود را از دکتر جیمز نای اسمیت به دست آورده بود، پیشنهاد تغییراتی در قوانین برای مناسبتر ساختن آن برای زنان را داد. اولین مسابقهی زنان بین دانشگاهی در 21 مارس سال 1893 و بین دانشجویان سال اولی و دانشجویان سال دومی برنسون برگزار شد.
بسکتبال در دبیرستان
در ایالات متحدهی آمریکا، بسکتبال از همان ابتدا ورزشی مجبوب بوده است. قبل از پخش مسابقات سطح ملی از تلویزیون، بسکتبالِ مدرسهای محبوبترین فعالیت ورزشی بود.
معرفی توپ جدید
قبلاً، از توپ فوتبال برای انجام بازی بسکتبال استفاده میشد. تنها در سال 1929 بود که توپی که به طوری خاص برای بازی بسکتبال ساخته شده بود، معرفی گردید.
بسکتبال بین المللی میشود
در سال 1932، فدراسیون بین المللی بسکتبال با تلاش مشترک ایتالیا، یونان، آرژانتین، پرتغال، چکسلواکی، لیتوانی، رومانی و سوئیس شکل گرفت. مخفف فدراسیون بین المللی بسکتبال FIBA میباشد؛ این عبارت از جملهی فرانسوی فدراسیون بین المللی بسکتبال آماتور گرفته شده است. بازی بسکتبال در المپیک برلین (1936) معرفی گردید.
اتحادیهی ملی بسکتبال (NBA)
ورود اتحادیهی ملی بسکتبال به دنیای بسکتبال آمریکا و کانادا تأثیری بزرگ در نحوهی اجرای این بازی داشت. از آن پس، محبوبیت بسکتبال به روند افزایشی خود ادامه داد. لیگ NBA بازی کنان بزرگی هم چون مایکل جردن را به وجود آورده است. امروزه NBA بهترین لیگ از لحاظ استعداد، مبلغ داده شده به بازی کنان و محبوبیت میباشد. با آغاز به کار NBA در سال 1946، NBA در ابتدا تحت عنوان اتحادیهی بسکتبال آمریکا (BAA) شناخته میشد.
توپهای قهوهای و نارنجی
قبلاً توپهای بسکتبال قهوهای رنگ بودند. با این حال، رنگ قهوهای مانع دید میشد. تونی هینکل در دههی 50 جستجو برای یافتن رنگی جدید برای توپ بسکتبال را آغاز نمود. در نهایت این رنگ نارنجی بود که انتخاب گردید.
مایکل جردن
وی در جهان بسکتبال یک اسطوره میباشد. مایکل جردن که بازی کنی بسیار مستعد بود، تیم ایالات متحدهی آمریکا را در المپیک 1984 و المپیک 1992 همراهی نمود که موفق به کسب نشان طلا در این مسابقات گردید. مایکل جردن توانایی ذهنی و انعطاف پذیری بالایی از خود نشان داد تا موجب بازگشت متهورانهی وی به لیگ NBA شود. کل امتیازاتی که وی در طول دورهی بازی خود به آن نائل شد برابر است با 32،292. رکورد امتیازات 5،987 (در بازیهای پلی آف) که به وسیلهی مایکل جردن به دست آمده است در لیگ NBA شکسته نشده است.
کریم عبد الجبار
وی رکورد دار کسب بالاترین امتیاز، 38،387 امتیاز در طول دورهی بازی خود در لیگ NBA میباشد. کریم عبد الجبار 6 بار موفق به کسب عنوان با ارزشترین بازیکن (MVP) در NBA شد. کریم عبد الجبار در دورهی بازی خود که از سال 1969 تا سال 1989 به طول انجامید برای تیمهای میلواکی باکس و لس آنجلس لیکرز بازی نمود.
تختهی پشت اضافه میشود
دلیل افزوده شدن تخته به پشت سبد بسکتبال کاملاً جالب است. تماشاگرانی که از بالکن نظارهگر بازی بودند در بازی مداخله میکردند و راه توپ را با دست خود میبستند استفاده از تخته در پشت سبد بسکتبال از انجام چنین مداخلاتی به وسیلهی تماشاگران جلوگیری به عمل میآورد.
انواع بسکتبال
بازی بسکتبال به شکلهای مختلفی بازی میشود. برخی از انواع بسکتبال بدین قرار میباشند: بسکتبال ساحلی، بسکتبال آبی، بسکتبال با ویلچر، بسکتبال یک چرخه، بسکتبال خیابانی، اسلم بال و دانک هوپ.
بسکتبال در المپیک
تیم ایالات متحدهی آمریکا برندهی مدال طلای بازیهای المپیک لندن (در سال 2012) شد. آنها در مسابقهی فینال تیم اسپانیا را با نتیجهی 107ـ 100 شکست دادند. تیم ایالات متحدهی آمریکا از سال 1936 به بعد و از زمانی که بسکتبال به بازیهای المپیک معرفی شد بر مسابقات بسکتبال سلطه داشته است. تیم ایالات متحدهی آمریکا تمامی مدالهای طلا در المپیک را به جز چهار مورد که به وسیلهی اتحاد جماهیر شوروی (المپیک مونیخ در سال 1972 و المپیک سئول در سال 1988)، یوگوسلاوی (المپیک مسکو در سال 1980) و آرژانتین (المپیک آتن در سال 2004) به دست آمد، برنده شده است.
بلند قامتترین بازی کنان بسکتبال
پل استورگس از بریتانیا بلند قامتترین بازیکن حرفهای بسکتبال با قامتی به اندازهی 2.32 متر (7 پا و 7.26 اینچ) میباشد. گئورگی مورسان (از رومانی) و مونته بول ( از سودان) بلند قامتترین بازیکنان در طول تاریخ NBA میباشند. هر دوی آنها به یک اندازه میباشند، یعنی 2.31 متر (7 پا و 7 اینچ).
بازی بسکتبال پس از شروع آن در سال 1891 تغییرات زیادی را به خود دیده است. فنونی به مانند پرتاب نمودن، دریبل کردن و پاس دادن در طول زمان پدید آمدند. بسکتبال که در آغاز تنها به چند کشور محدود میشد، هم اکنون به ورزشی محبوب در سرتاسر جهان بدل گردیده است.
تاریخچه کامل بسکتبال
بسکتبال
بَسکِتبال یک ورزش گروهی و با کمک یک توپ است. در این بازی هر تیم ۵ بازیکن در زمین دارد و هدف بازی انداختن توپ در سبد حریف است. امتیاز هر گل (پرتاب موفق در حلقه حریف) به نسبت موقعیت بازیکنی که اقدام به شوت کرده است متفاوت است. اگر بازیکن خارج خط سه امتیازی باشد، گل سه امتیاز و اگر داخل آن باشد دو امتیاز دارد. هر پرتاب آزاد (پنالتی) یک امتیاز دارد. توپ این ورزش بزرگ ترین توپ بازی های دسته جمعی است.....